Het Verboden Paleis

Zo, en dat was de Verboden Stad. Met nadruk op 'was' trouwens, hoewel op verschillende plekken wel gerestaureerd is, is de Verboden Stad veel meer vervallen dan het Zomerpaleis. Op sommige plekken is dat heel duidelijk te zien, omdat daar het gelakte hout helemaal afgebladderd is. Maar bijna overal zitten er scheurtjes in de lak. Best zonde.

Het was echt ontzettend druk toen we er waren, echt een zee van mensen. Volgens Cong was het niet eens zo druk als het zou kunnen zijn, er was een plein vlak na de ingang en volgens haar kan die helemaal vol staan als het echt druk is. Vandaag was daar 'alleen' een grote stroom van mensen naar het centrale gebouw van de Verboden Stad. Dus wij zijn naar de zijkant van het plein gegaan waar we er achter kwamen dat er in de bijgebouwen ook tentoonstellingen waren. Het was ook een stuk rustiger in deze gebouwen, en we hebben op ons dooie gemak alles kunnen bekijken. Hier stonden heel veel verschillende dingen ten toon gesteld die gebruikt waren door de inwoners van de Verboden stad, of aan hun cadeau waren gedaan. De inwoners van de Verboden Stad waren trouwens de Keizer en zijn familie, en hun bedienden. En het voorste gedeelte (met de meest imposante gebouwen) mochten de vrouwen ook niet komen. Dat grote plein wat ik net dus noemde, was altijd leeg of bijna leeg, omdat er zo weinig mensen mochten komen. Het ging puur om de pracht en praal, en niet om de functionaliteit.

Erg veel van de gebouwen en omgeving is gerenoveerd door de Dowager Empress Cixi (Moeder Keizerin). Over haar is er recent ook nog een boek uitgekomen, met heel veel informatie uit papieren die pas kortgeleden openbaar gemaakt zijn. Het komt er ongeveer op neer dat ze een poging heeft gedaan om haarzelf en haar familie en hun rijkdommen te beschermen, maar daarmee ontzettend domme beslissingen heeft gemaakt en daarmee China bijna geruineerd heeft. Het boek is geloof ik (nog) niet in het Nederlands vertaald, maar als ik Arwen mag geloven is het zeker wel de moeite waard om te lezen als je meer van China wilt lezen. 1 van de tentoonstellingen die we gezien hadden bevatte ook alleen maar cadeau's die aan Cixi zijn gegeven op haar 60e verjaardag, en het meeste dat bewaard is gebleven was ook van haar.

Hoewel het erg druk was in de Verboden Stad zijn we er uit gegaan via een uitgang waar maar weinig mensen langs gingen. De meeste mensen gaan in 1 lijn door de Verboden Stad, aan de zuidkant er in en de noordkant er weer uit. Wij hebben juist een rondje gemaakt, aan de zuidkant er in, naar het noorden gelopen, en dan weer terug via een andere route en aan de zuidoostkant er uit. Zo hebben we het grootste gedeelte van de mensenmassa ook ontweken, wat echt een groot verschil maakt als je rond wilt kijken. Daar hebben we ook nog even rustig op een bankje gezeten om wat bij te komen van al het lopen, en er was echt geen kip te zien. Er was in dat hoekje ook nog een tentoonstelling met keramiek en porselein, waar het zo rustig was dat ik als enige in 1 van de gebouwtjes was. Tenzij je de beveiliger meetelt die in elk gebouwtje staat. Je wordt er aardig nerveus van als je de enige bent die door zo'n figuur in de gaten gehouden kan worden, volgens mij zat hij zich stierlijk te vervelen en was ie blij dat ie wat te doen had.

Helaas was het in de metro niet zo rustig, het was spitsuur, en we zaten aardig op elkaar gepakt. Ik kon me op een gegeven moment niet goed vasthouden aan de metalen buizen die door de metro lopen, dus heb ik me maar aan Mark vastgehouden. Ook effectief. Morgen is het zondag en hebben we een rustdag. Omdat veel Chinezen dan ook vrij zijn is het dan nog veel drukker op de toeristische plekken, en we zijn wel aan een beetje rust toe inmiddels. Maandag gaan we naar de Chinese Muur.