Terracotta Leger

Zo he, vandaag hebben we een behoorlijk lange dag gehad. Vroeg opgestaan om een beetje op tijd op het station te zijn, waar we de bus hebben gepakt om naar het Terracotta leger te gaan. En van het Terracotta leger weer terug naar Xi'an zelf, waar we nog een waterballet (waterorgel?) hebben gezien. Dat was niet eens 5 minuten lopen van ons hotel, dus zeker wel de moeite om even te bekijken.

Het Terracotta leger was erg indrukwekkend. Naast het leger zelf was trouwens ook een (kleine) tentoonstelling die uitgewisseld was met Italie, namelijk over de Etrusken die rond dezelfde tijd in Italie leefden als dat het Terracotta leger werd gemaakt. Dat gaf er toch wel een extra tintje aan, want zo kon je ook zien dat China in deze tijd erg op de Europeanen voor liep. De voorstelling over het Terracotta leger die er naast stond was erg druk bezocht, waardoor we daar niet zo veel van meekregen in de eerste instantie. Maar verderop was het gelukkig wat rustiger en hebben we wat meer kunnen bekijken. Niet verbazinwekkend raakten ze mij een paar keer (bijna) kwijt omdat ik steeds overal met mn neus bovenop zat. :) Ze hadden ook een heel deel over de manier waarop de Terracotta soldaten geverfd waren en hoe ze geprobeerd hebben dat te behouden. De technieken daarvoor zijn aardig verbeterd sinds ze de eerste Terracotta soldaten uit de grond hebben gehaald.

Daarna kwamen de opgravingen zelf, het zijn 3 grote putten die open zijn voor het publiek om (van bovenaf!) er in te kijken. Je mag er dus niet zelf in, maar je kunt alles wel heel goed overzien. De eerste opgraving die we bekeken vond ik al groot, maar het was verreweg de kleinste! Dat moet ook wel, want er staan zo'n 9000 Terracotta soldaten en paarden in. Dit was het leger dat begraven was met een Keizer, de laatste die de traditie aanhield om bij zijn dood met een heel leger begraven te worden. En om het nog even wat meer luguber te maken, hij was de eerste die besloot dat het een verspilling van mensenlevens was om echte soldaten hier voor te gebruiken. Er zijn eerder ook ehm... vergelijkbare opgravingen gevonden die minder aantrekkelijk waren dus. Hoewel de lichaamsproporties van de soldaten soms wat te wensen overlaat, zijn alle soldaten eigenlijk anders. Je ziet wel bepaalde combinaties terugkomen, maar ze hebben verschillende hoeden of gezichtsbeharing, andere gezichtsvorm, andere kleuren, etcetera. Juist als je ook naar deze details kijkt zie je hoe indrukwekkend het is. De tombe van de keizer zelf hebben ze nog niet geopend trouwens, ze weten waar hij is maar de huidige techniek is nog niet in staat om deze te openen zonder dat er veel van wat er in staat vergaat.

Nadat we de opgravingen bekeken hebben gingen we dus terug naar het hotel, even gezeten, en het waterorgel bekeken. Het was daar ook bijzonder druk, mag ook wel want volgens Cong was dit de grootste waterorgel van Azie. Kon dus aardig wat om heen staan ook. Met begeleiding van klassieke muziek gingen waterfonteinen aan en uit, met ook licht er bij. Er was 1 hele hoge bij maar zou niet zo kunnen zeggen hoe hoog deze precies was.

Morgen gaan we waarschijnlijk op de fiets over de stadsmuur. Ik weet niet hoe vermoeiend dat is, maar aangezien we de dag er op al weer vroeg weg moeten weet ik niet zeker of het me lukt om morgenavond de volgende blog al te schrijven. Kan best zijn dat die wat later komt.